GRUPA KONTRATAK

Kategoria: Advice

Sytuacja nagłego ataku, zagrożenia, a Ty siedzisz? Obroń się w 3 prostych krokach.

Czy kiedykolwiek znalazłeś się w sytuacji, gdy nagle musisz bronić się, będąc w pozycji siedzącej? Siedzimy przez większość naszych dni – w pracy, w szkole, czy w podróży np. komunikacją miejską. Często znajdujemy się w pozycji siedzącej, co sprawia, że stajemy się łatwym celem dla potencjalnych napastników. Jak więc możemy się bronić, będąc przyklejonymi do krzesła? Po pierwsze kiedy zauważysz podejrzane zachowanie lub zbliżającego się do Ciebie osobnika, natychmiast skieruj swoje ciało w jego kierunku. Odchyl się nieco od oparcia krzesła tak by środek ciężkości przeniósł się do przodu. Warto pamietać też o lekkim napięciu mięśni nóg. To przygotuje Cię do szybkiej reakcji w razie ataku. Gdy napastnik zbliża się i już wiesz, że będzie próbował Cie uderzyć, przygotuj się na obronę i błyskawiczny ruch w górę pod kątem 45 stopni. Oczywiście jeśli widzisz zagrożenie i masz na to możliwość i czas, to lepiej po prostu wstać z krzesła. Unikaj przy tym zdradzania zbyt wielu informacji o swojej gotowości do obrony. Element zaskoczenia może być kluczem do szybkiego odebrania inicjatywy napastnikowi, gdy ten spróbuje zaatakować. Brutalniejszą wersje tego i taktyczny scenariusz ucieczki znajdziesz tutaj: https://youtube.com/shorts/Lour6pjYD7w Dowiedz się więcej o samoobronie, subskrybując kanał: www.youtube.com/@UC2QShXmVNHAhuzFWSvc7DyA Pamiętaj: samoobrona to ważna umiejętność, która może uratować Ci życie. Zapraszamy na nasze treningi lub seminaria o nich więcej na naszym Facebooku. Dla kogo są nasze treningi? Dla osób: – które chcą nauczyć się podstawowych technik samoobrony. – które chcą czuć się bezpieczniej w codziennym życiu. – które chcą zwiększyć swoją pewność siebie i umiejętność radzenia sobie w sytuacjach zagrożenia, – którzy już trenują inne sztuki walki, ale też dla tych co by chcieli zacząć. – które chcą trenować niezależnie jaki jest ich poziom sprawności fizycznej (sprawność nabierzesz u nas). #sztukiwalki #systema #martialarts #samoobrona #sztukiwalki #systema #trening #katowice #krokpokroku

Jak uwolnić się z uchwytu za głowę? Dwa proste sposoby.

Chwyt za głowę w parterze? Może być stresujący i nie komfortowy, ale istnieją proste sposoby, aby się z tego uwolnić. W tym filmie przedstawimy Ci dwie skuteczne techniki. Pamiętaj: samoobrona to ważna umiejętność, która może uratować Ci życie. Zapraszamy na nasze treningi lub seminaria o nich więcej na naszym Facebooku. Bądź z nami na bierząco. https://www.facebook.com/grupa.kontratak.movement.martialartsschool Dla kogo są nasze treningi? Dla osób: – które chcą nauczyć się podstawowych technik samoobrony. – które chcą czuć się bezpieczniej w codziennym życiu. – które chcą zwiększyć swoją pewność siebie i umiejętność radzenia sobie w sytuacjach zagrożenia, – którzy już trenują inne sztuki walki ale też dla tych co by chcieli zacząć. – które chcą trenować niezależnie jaki jest ich poziom sprawności fizycznej (sprawność nabierzesz u nas).

Ruch naturalny i intuicyjny trening

Zjawisko, które z jednej strony stoi w opozycji do np. treningu siłowego, bardziej sportowego, pojmowanego przez programy ćwiczeń, dokładne określanie ciężaru i ilości serii i bywa określane, jako jego alternatywa, z drugiej wcale nie musi się z takim treningiem kłócić – nie będąc zawsze zupełnie odrębną formą treningu, będąc zamiast tego, jego szczególną filozofią i podejściem do ruchu w ogólności. Czym będzie więc intuicja w treningu?  Dobieraniem takich jego form, obciążeń, czy trudności ćwiczeń, jakie czujemy, że są nam potrzebne w danym dniu, w danym czasie, czy również globalnie dla osiągnięcia określonego celu. Czasem będzie to zaplanowanie w danym okresie skupienia się na bieganiu, wydolności, bieganiu w określonym tempie, czy formie, a czasem decyzja po przyjściu na siłownię, że mimo, że planowałem „robić klatę”, wskakuję na drążek. Takie podejście będzie różniło się, należy zaznaczyć, od wykonywania na przykład, tylko ulubionych ćwiczeń, a nie wykonywania nielubianych – np. ćwiczę na drążkach i nie robię nóg, nie o to chodzi. Żeby mówić o intuicji w treningu, musimy mieć świadomość wszechstronności potrzeb ruchowych i rozwojowych naszego ciała, jak również na temat ruchu, trochę, jak dobry muzyk jazzowy, który improwizuje i „płynie” w muzyce. Muzyk ten jednak, by mógł to robić i tworzyć muzykę na bieżąco, grając ją – ma zwykle wpierw perfekcyjnie opanowane nuty i podstawy techniczne, dopiero potem wybiera, czy grać z partytury, czy być w muzyce, jak w intuicyjnym treningu. Podobnie można porównać trening/ruch do jedzenia. Mając na względzie oczywiście kwestie szczególnych potrzeb zdrowotnych (tak w treningu, jak w odżywianiu), jeżeli mamy dobrą świadomość siebie, umiemy się wsłuchać w swój organizm, możemy sobie pozwolić na jedzenie po prostu tego, co czujemy, że jest nam potrzebne, czyli pójście za tym, że „zjadłbym dziś …”, bo ciało do nas mówi, wystarczy go słuchać. Oczywiście nie mówimy tu o tym, jak ciało codziennie mówi zjedz chipsy, czy dwie tabliczki czekolady – to już inne kwestie (często głębsze psychologicznie), mówimy o kontakcie ze sobą, zaufaniu do siebie i świadomości swoich potrzeb oraz zaufaniu do sygnałów, jakie ciało nam daje, tak w kwestii jedzenia, jak i ruchu, jakiego akurat potrzebujemy. Mamy z tym łatwość, jako dzieci – one zawsze wiedzą jak chcą się bawić, potrzeba im tylko dać bezpieczną przestrzeń i uwagę. Nam, dorosłym zaś ludziom brakuje dzisiaj wszechstronnego, odżywczego ruchu. Większość ludzi stroni od niego – i nic w tym dziwnego. W szkole, na lekcjach WF, a także w szeroko rozumianej popkulturze, nauczono nas, że aktywność ruchowa to sport i wszelkie jego odmiany. Jeśli na jakimś etapie życia nabraliśmy niechęci do sportu, to zwykle przestajemy się ruszać w ogóle. Nikt nam nie powiedział, że nasze ciało to złożony system, który do optymalnego funkcjonowania potrzebuje ruchu. Nie planów treningowych i treningów z fit celebrytami, nie rywalizacji, w końcu nawet nie żadnej z dyscyplin sportowych, tylko po prostu, ruchu. Tak rozumiany ruch różni się od specjalizacji. Zdarza się, że osoby, które wcześniej trenowałyl konkretne dyscypliny, a przeszły na taką formę treningu, porzucają śrubowanie wyników i bycie bardzo dobrym w swoich wcześniejszych dyscyplinach, wybierając wszechstronne dbanie o swoje zdolności ruchowe. Dobrym przykładem będzie osoba trenująca street workout(tu by się przydał przypis). Ktoś taki wiele czasu spędza na drążkach do podciągania i poręczach, często osiągając zadziwiający poziom kompetencji w tej dziedzinie. Ktoś z zewnątrz mógłby powiedzieć, że taka osoba jest wszechstronnie sprawna, ale nic bardziej mylnego. Dobry praktyk ruchu wie, że w takim treningu brakuje wielu elementów jak np. przemieszczanie się(tzw. lokomocje), różnego typu przetoczeń, poruszania się po podłodze. Ponadto nie ma tu biegania, chodzenia, mało jest  pracy nad mobilnością i elastycznością kończyn dolnych i górnych, treningu koordynacji, a w końcu zabawy i ruchu w interakcji z drugim człowiekiem. Każda dyscyplina ma swoje brakujące elementy i często wybierając wąską specjalizację ruchową nieświadomie płacimy za to cenę, w naszym łańcuchu brakuje tych ważnych ogniw, które przecież tak naprawdę przesądzają o naszej holistycznej sprawności. Niezwykle ważnym elementem ruchu naturalnego jest eksploracja. To ona daje nam możliwość poznania swojego ciała i jego możliwości bez presji z zewnątrz. Po prostu wybieramy sobie jakiś prosty koncept i według niego inicjujemy nasze ruchy. Może to być np. kładzenie się na ziemi z pozycji stojącej. Szukamy tak wiele sposobów na płynne i bezpieczne położenie się, jak to tylko możliwe. Często nauczyciele ruchu dają takie zadania swoim podopiecznym. Nie mając konkretnego rozwiązania czy ściśle określonej techniki, sam musisz wymyślić swoje własne sposoby na jego wykonanie. Czy to znaczy, że w nurcie takiego treningu nie ocenia się ruchu w kontekście jego efektywności ? Nie, eksploracja jest częścią składową kompleksowego podejścia do ruchu, a nie jego naczelną filozofią. Jest narzędziem, które pozwala nam nawiązać dobrą relację ze swoim ciałem. Nawiązywanie głębokiego czucia i rozumienia swojego ciała to niesamowita przygoda, często zmieniająca życie już na zawsze. U każdej osoby wygląda ona jednak inaczej. Zdarzają się ludzie, którzy dochodzą naprawdę do bardzo wysokiego poziomu sprawności, wyłącznie poprzez intuicyjną praktykę ruchu. Niektórzy uwalniają swój potencjał ruchowy, którego zdawało się wcześniej nie być i przez to decydują się uprawiać dyscyplinę sportu, którą zawsze chcieli uprawiać, a bali się, że nie podołają. Dla innych znowu to będzie po prostu sposób na długowieczność – zdrowy, zrównoważony, wszechstronny ruch. W 2015 roku na gali UFC 194 Conor McGregor w spektakularny sposób pokonuje Brazylijczyka Jose Aldo. Internet obiegają urywki treningów nowego mistrza z pewnym izraelskim nauczycielem ruchu – Ido Portalem. To właśnie wtedy tego typu podejście spotkało się z szerszym zainteresowaniem. Wiele osób zastanawiało się jednak o co w tym wszystkim chodzi. Te wszystkie dziwne ćwiczenia, raczkowania, pełzania, balansowania. Jak to się ma do treningu MMA ? Okazuje się, że ma się bardzo dobrze. MMA jest niesamowicie wymagająca dyscypliną, gdzie uzyskanie nawet drobnej przewagi może być na wagę złota. Dobry nauczyciel będzie w stanie opracować kreatywne sposoby na wyostrzenie tych umiejętności i atrybutów, które  u danego zawodnika są już i tak na wysokim poziomie. Klasyczny trening przygotowania motorycznego ma swoje ograniczenia. Trening ruchu stanowi tutaj naprawdę wspaniałe uzupełnienie. Coraz więcej zawodników (nie tylko w sportach walki) decyduje się na współpracę z nauczycielami ruchu. W połączeniu z nowoczesnym przygotowaniem fizycznym i motorycznym takie podejście daje zdumiewające rezultaty.